Program RFEM jest pomocny i oszczędza wiele pracy. Materiały i grubości powierzchni zdefiniowane w programie RFEM są już ustawione w rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji betonowych. W ten sposób można bezpośrednio zdefiniować węzły, które mają zostać obliczone.
Ewentualne otwory w obszarze zagrożonym przebiciem są automatycznie uwzględniane w modelu RFEM. Rozszerzenie rozpoznaje położenie węzłów przebicia i automatycznie określa, czy jest to węzeł przebicia w środku płyty, na krawędzi płyty czy w narożu płyty. Ponownie oszczędzasz czas.
Metodę określania współczynnika przyrostu obciążenia β można wybrać indywidualnie.
Liczba stopni swobody w węźle nie jest już globalnym parametrem obliczeniowym w programie RFEM (6 stopni swobody dla każdego węzła siatki w modelach 3D, 7 stopni swobody dla analizy skręcania skrępowanego). Dlatego każdy węzeł jest zwykle rozpatrywany z inną liczbą stopni swobody, co prowadzi do zmiennej liczby równań w obliczeniach.
Zmiana ta przyspiesza obliczenia, szczególnie dla modeli, które mogą być znacznie uproszczone, takich jak konstrukcje kratownicowe i membranowe.
Po obliczeniach w oknie dialogowym szablonu cięcia pojawia się zakładka "Współrzędne punktu". W zakładce tej wyświetlany jest wynik w postaci tabeli ze współrzędnymi oraz powierzchnią w oknie graficznym. Tabela współrzędnych przedstawia nowe spłaszczone współrzędne względem środka ciężkości szablonu cięcia dla każdego węzła siatki. Ponadto w oknie graficznym wyświetlany jest szablon cięcia wraz z układem współrzędnych w środku ciężkości. Po wybraniu komórki tabeli odpowiedni węzeł jest wyświetlany w grafice ze strzałką. Dodatkowo pod tabelą węzłów wyświetlany jest obszar szablonu cięcia.
Ponadto standardowe wyniki naprężeń/odkształceń dla każdego szablonu są wyświetlane w przypadku obciążenia RF-CUTTING-PATTERN w programie RFEM. Funkcje:
Wyniki w tabeli wraz z informacją o szablonie cięcia
Inteligentna tabela odnosząca się do grafiki
Wyniki dla spłaszczonej geometrii w pliku DXF
Wyświetlanie odkształceń po spłaszczeniu w celu oceny szablonów cięcia
Wyniki odkształceń po spłaszczeniu do oceny szablonów
Po otwarciu modułu wstępnie ustawione są materiały i grubości powierzchni zdefiniowane w programie RFEM. Obliczane węzły są rozpoznawane automatycznie, ale użytkownik może je zmodyfikować.
Możliwe jest uwzględnienie otworów w obszarach zagrożonych przebiciem. Otwory mogą być przeniesione z programu RFEM lub zdefiniowane tylko w RF-PUNCH Pro, dzięki czemu nie mają one wpływu na sztywności modelu RFEM.
Parametrami zbrojenia podłużnego są liczba i kierunek warstw oraz otulenie betonem, określane osobno dla górnej i dolnej krawędzi płyty dla każdej powierzchni. W kolejnym oknie wprowadzania danych można zdefiniować wszystkie dodatkowe szczegóły dotyczące węzłów przebicia. Moduł rozpoznaje położenie węzła na przebicie i automatycznie określa, czy węzeł ten znajduje się w środku płyty, na krawędzi czy w narożu płyty.
Dodatkowo można zdefiniować obciążenie przebijające, współczynnik przyrostu obciążenia β oraz istniejące zbrojenie podłużne. Opcjonalnie można aktywować minimalne momenty w celu określenia wymaganego zbrojenia podłużnego i powiększonej głowicy słupa.
Aby ułatwić orientację, zawsze wyświetlana jest płyta z odpowiednim węzłem przebicia. Można też otworzyć program do obliczeń zbrojenia usztywniającego firmy HALFEN. Wszystkie dane z RFEM można zaimportować do tego programu w celu dalszego łatwego i efektywnego przetwarzania.
Moduł dodatkowy RF-/FRAME-JOINT Pro służy do wymiarowania połączeń konstrukcji, obliczonych w programie RFEM/RSTAB. Jeżeli konstrukcja w programie RFEM/RSTAB nie jest dostępna, geometrię i obciążenie można zdefiniować ręcznie; na przykład podczas sprawdzania obliczeń zewnętrznych.
W programie RFEM/RSTAB wybiera się węzeł do obliczenia. Moduł automatycznie rozpoznaje wszystkie połączone pręty i przydziela im typ połączenia. W zależności od typu połączenia, można zdefiniować dalsze szczegóły żeber, blach oporowych, blach środnika, śrub, spoin oraz rozstawu otworów. Jako obciążenia można wybrać dowolny przypadek obciążenia, kombinację obciążeń lub kombinację wyników w programie RFEM/RSTAB.
W przypadku pracy w trybie "obliczeń wstępnych", RF-/FRAME-JOINT Pro przeprowadza pierwszy krok obliczeń, aby zasugerować odpowiednie ułożenia. Po wybraniu odpowiedniego układu moduł wyświetla wszystkie obliczenia w szczegółowych tabelach wyników i grafice.
Obliczenia przeprowadza się krok po kroku poprzez obliczenie wartości własnych idealnych wartości wyboczenia dla poszczególnych stanów naprężeń oraz wartości wyboczenia dla jednoczesnego wpływu wszystkich składowych naprężeń.
Analiza wyboczenia opiera się na metodzie naprężeń zredukowanych, polegającej na porównaniu działających naprężeń ze stanem granicznym naprężenia zredukowanym z warunku plastyczności VON MISESA dla każdego panelu. Obliczenia opierają się na jednym globalnym współczynniku smukłości, określonym przez całe pole naprężeń. Z tego względu pominięto obliczanie pojedynczego obciążenia i późniejszego scalania przy użyciu kryterium interakcji.
W celu określenia zachowania wyboczeniowego płyty, podobnego do zachowania pręta wyboczeniowego, moduł oblicza wartości własne idealnego wyboczenia płyty przy użyciu dowolnie założonych krawędzi podłużnych. Następnie przyjmuje się współczynniki smukłości i współczynniki redukcyjne zgodnie z EN 1993-1-5, rozdz. 4 lub Załącznik B lub DIN 18800, Część 3, Tabela 1. Obliczenia są następnie przeprowadzane zgodnie z rozdziałem EN 1993-1-5. 10 lub DIN 18800, część 3, równ. (9), (10) lub (14).
Płyta usztywniająca jest dyskretyzowana na elementy czworoboczne lub, w razie potrzeby, trójkątne. Każdy węzeł elementu ma sześć stopni swobody.
Składowa zginania elementu trójkątnego opiera się na elemencie LYNN-DHILLON (II Konf. Macierz Met. JAPONIA – USA, Tokio) według teorii zginania Mindlina. Membrana oparta jest jednak na elemencie BERGAN-FELIPPA. Elementy czworoboczne składają się z czterech elementów trójkątnych, bez wewnętrznego węzła.
Po wybraniu w pierwszym oknie danych typu połączenia, kategorii połączenia oraz normy obliczeniowej, w oknie 1.2 można zdefiniować węzeł, który zostanie zaimportowany z programu RFEM/RSTAB i użyty do obliczeń połączenia. Opcjonalnie geometrię połączenia można zdefiniować ręcznie.
W kolejnych oknach wprowadzania można zdefiniować parametry połączenia, takie jak np. wprowadzenie obciążenia z programu RFEM/RSTAB lub, w przypadku ręcznego definiowania połączenia, obciążeń.
Po wybraniu w pierwszym oknie wprowadzania typu zakotwienia i normy obliczeniowej, w oknie 1.2 należy zdefiniować węzeł, który ma zostać zaimportowany z programu RFEM/RSTAB i w którym ma zostać przeprowadzone wymiarowanie zakotwienia.
Opcjonalnie można ręcznie zdefiniować przekrój i materiał słupa. W kolejnych oknach wprowadzania można zdefiniować parametry punktu bazowego, takie jak np. Obciążenie jest importowane z programu RFEM/RSTAB lub, w przypadku ręcznej definicji połączenia, wprowadzone obciążenia.